ضمیر نامعین در زبان انگلیسی (Infinite Pronouns) + کاربرد و مثال

ضمیر نامعین در زبان انگلیسی (Infinite Pronouns) + کاربرد و مثال

در زبان انگلیسی، ضمایر کلماتی هستند که به جای اسم به کار می‌روند تا از تکرار اسم جلوگیری شود. اما گاهی اوقات اسمی برای اشاره کردن نداریم و می‌خواهیم به افراد، اشیاء یا مکان‌های نامشخصی اشاره کنیم. در اینجاست که ضمایر نامعین (Indefinite Pronouns) به کمک ما می‌آیند. این ضمایر اطلاعات دقیقی به مخاطب نمی‌دهند، بلکه به طور کلی به چیزی اشاره می‌کنند.

ضمایر نامعین بر اساس اینکه به چه چیزی اشاره می‌کنند، به چند دسته تقسیم می‌شوند:

  • اشخاص (People): این ضمایر برای اشاره به افراد نامشخص به کار می‌روند.
  • اشیاء (Things): این ضمایر برای اشاره به اشیاء نامشخص به کار می‌روند.
  • مکان‌ها (Places): این ضمایر برای اشاره به مکان‌های نامشخص به کار می‌روند.
  • کمیت‌ها (Quantities): این ضمایر برای اشاره به مقدار یا تعداد نامشخص به کار می‌روند.
انواع ضمایر نامعین در انگلیسی

در ادامه، به بررسی تک‌ تک این دسته‌ها و مثال‌هایی برای درک بهتر آن‌ها می‌پردازیم.

فرض کنید می‌خواهید بگویید که هر کسی می‌تواند در این مسابقه شرکت کند. به جای اینکه بگویید “هر شخص”، می‌توانید از ضمایر نامعین برای اشخاص استفاده کنید. در این دسته، با دو گروه از ضمایر روبرو هستیم:

  • گروه اول: ضمایری با “-one”

این گروه از ضمایر برای اشاره به یک شخص نامشخص به کار می‌روند.

  • Someone (کسی):
    • I need someone to help me with this project. (به کسی برای کمک به این پروژه نیاز دارم.)
  • Anyone (هر کسی):
    • Anyone can apply for this scholarship. (هر کسی می‌تواند برای این بورسیه تحصیلی درخواست دهد.)
  • Nobody (هیچ کس):
    • Nobody showed up for the meeting. (هیچ کس در جلسه حاضر نشد.)
  • Everyone (همه):
    • Everyone deserves a second chance. (همه سزاوار یک فرصت دوباره هستند.)
  • گروه دوم: ضمایری با “-body”

این گروه از ضمایر نیز برای اشاره به یک شخص نامشخص به کار می‌ر идут، اما معنای آن‌ها کمی کلی‌تر از گروه اول است.

  • Somebody (شخصی):
    • Somebody left their phone here. (شخصی اینجا گوشی‌اش را جا گذاشته است.)
  • Anybody (کسی):
    • Can you ask anybody if they’ve seen my keys? (می‌توانی از کسی بپرسی که کلیدهایم را دیده است؟)
  • Nobody (کسی):
    • Nobody understands me! (کسی من را درک نمی‌کند!)
  • Everybody (همه):
    • Everybody is talking about the new movie. (همه درباره فیلم جدید صحبت می‌کنند.)

نکات مهم:

  • در جملات مثبت با ضمایر someone, anyone, everybody، فعل به صورت سوم شخص مفرد می‌آید.
  • در جملات منفی و سوالی با someone, anyone، فعل می‌تواند به صورت مفرد یا جمع بیاید، اما با everybody، فعل همیشه به صورت سوم شخص مفرد می‌آید.

فرض کنید می‌خواهید چیزی را به کسی قرض بدهید، اما نمی‌دانید دقیقا چه چیزی را می‌خواهید قرض بدهید. در این مواقع از ضمایر نامعین برای اشیاء استفاده می‌کنید.

  • Something (چیزی):
    • I need something to write with. (به چیزی برای نوشتن نیاز دارم.)
  • Anything (هر چیزی):
    • Feel free to take anything you need from the fridge. (هر چیزی که از یخچال نیاز دارید بردارید.)
  • Nothing (هیچ چیزی):
    • I don’t have anything to say. (هیچ چیزی برای گفتن ندارم.)
  • Everything (همه چیز):
    • I packed everything I need for the trip. (همه چیزهایی را که برای سفر نیاز داشتم را بسته‌بندی کردم.)
  • Some (چیزی، کمی):
    • I need to buy some groceries. (باید کمی مواد غذایی بخرم.)
  • Any (هر، هر گونه):
    • Do you have any questions? (سوالی دارید؟)
  • No (هیچ، هیچ گونه):
    • There’s no milk left in the fridge. (هیچ شیری در یخچال باقی نمانده است.)
  • All (همه، تمام):
    • I ate all the cookies! (همه کوکی‌ها را خوردم!)

نکات مهم:

  • ضمیر some معمولا برای مقدار کمی از چیزی به کار می‌رود، در حالی که any به معنی “هر” یا “هر گونه” است.
  • ضمیر no به معنی “هیچ” یا “هیچ گونه” است و معمولا با اسم‌های مفرد به کار می‌رود.

گاهی اوقات می‌خواهیم به مکانی نامشخص اشاره کنیم. در این مواقع از ضمایر نامعین برای مکان‌ها استفاده می‌کنیم. این دسته از ضمایر تعداد محدودی دارند:

  • Somewhere (جایی):
    • I need to find somewhere to park. (باید جایی برای پارک پیدا کنم.)
  • Anywhere (هر جایی):
    • You can go anywhere you want. (می‌توانی هر جایی که می‌خواهی بروی.)
  • Nowhere (هیچ جا):
    • I can’t find my phone anywhere! (هیچ جا نمی‌توانم گوشیم را پیدا کنم!)

این دسته از ضمایر برای اشاره به مقدار یا تعداد نامشخص به کار می‌روند. ضمایر نامعین برای کمیت‌ها نیز تعداد محدودی دارند:

  • Some (کمی، تعدادی):
    • I have some work to do. (کمی کار برای انجام دادن دارم.)
  • Any (هر، هر گونه):
    • Do you have any questions? (سوالی دارید؟) [توجه: در اینجا any به معنی “هر گونه” است و به تعداد اشاره نمی‌کند.]
  • Many (بسیاری):
    • I have many things to tell you. (بسیار چیز برای گفتن به تو دارم.)
  • A few (چند تا):
    • I have a few questions about the project. (چند تا سوال در مورد پروژه دارم.)
  • Few (کم):
    • Few people showed up for the meeting. (افراد کمی در جلسه حاضر شدند.) [توجه: few بر خلاف a few، مقدار کمی را می‌رساند که بار منفی دارد.]
  • Several (چندین):
    • I met several interesting people at the conference. (در کنفرانس با چندین فرد جالب ملاقات کردم.)
  • Much (زیاد):
    • There’s not much time left. (زمان زیادی باقی نمانده است.)
  • A little (کمی):
    • I need a little help with this task. (برای انجام این کار به کمی کمک نیاز دارم.)
  • Little (کم):
    • I have little experience in this field. (در این زمینه تجربه کمی دارم.) [توجه: little بر خلاف a little، مقدار کمی را می‌رساند که بار منفی دارد.]
  • Most (بیشتر):
    • Most people agree with this decision. (بیشتر مردم با این تصمیم موافق هستند.)
  • All (همه، تمام):
    • I gave all my effort to this project. (همه تلاشم را برای این پروژه به کار بردم.)

همانطور که در این مقاله آموختیم، ضمایر نامعین در انگلیسی برای اشاره به افراد، اشیاء، مکان‌ها و مقادیر نامشخص به کار می‌روند. با یادگیری و استفاده درست از این ضمایر، می‌توانید جملات خود را روان‌تر و رساتر کنید.

امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد. اگر سوالی در مورد ضمایر نامعین دارید، می‌توانید در بخش نظرات برای ما بنویسید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *