آموزش گرامر was و were در زمان گذشته ساده + مثال کاربردی

آموزش گرامر was و were در زمان گذشته ساده

فرض کنید می‌خواهید خاطرات شیرین سفر به شمال را برای دوستتان تعریف کنید یا تجربه‌ی تلخ شکستن گلدان مورد علاقه‌ی مادرتان را برای او بازگو کنید. در هر دوی این سناریوها، با رویدادهایی طرف هستید که در گذشته اتفاق افتاده‌اند. برای تعریف این وقایع به شکلی روان و گرامر درست، به زمان گذشته‌ی ساده‌ی انگلیسی نیاز دارید.

اما نگران نباشید! در این مقاله، باهم به سراغ was و were، دو یار جدانشدنی زمان گذشته‌ی ساده می‌رویم و قواعد استفاده از آن‌ها را به ساده‌ترین شکل ممکن یاد می‌گیریم. پس کمر همت را ببندید و با یک فنجان چای داغ، خودتان را برای یک سفر آموزشی لذت‌بخش آماده کنید!

شاید با خودتان فکر کنید که فقط با یک کلمه‌ی ساده به اسم «بود» (was) در زمان گذشته‌ی ساده سر و کار داریم. اما زبان انگلیسی کمی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست! در این زمان دو فعل کمکی به کمک ما می‌آیند:

  • Was: برای فاعل‌های مفرد (I, he, she, it)
  • Were: برای فاعل‌های جمع (we, you, they)

به عبارت دیگر، Was برای «بود» در حالت مفرد و Were برای «بود» در حالت جمع استفاده می‌شود.

برای درک بهتر این موضوع، بیایید به چند مثال ساده نگاه کنیم:

  • I was happy. (من خوشحال بودم.)
  • He was tired. (او خسته بود.)
  • She was at school yesterday. (دیروز او در مدرسه بود.)
  • It was raining all day. (تمام روز باران می‌بارید.)

در همه‌ی این جمله‌ها، فاعل مفرد است و به همین دلیل از Was استفاده کرده‌ایم.

حالا نوبت فاعل‌های جمع می‌رسد:

  • We were at the park. (ما در پارک بودیم.)
  • You were late for the meeting. (شما برای جلسه دیر رسیدید.)
  • They were playing a game. (آن‌ها مشغول بازی بودند.)

در این جمله‌ها نیز به دلیل جمع بودن فاعل، از Were استفاده شده است.

همانطور که می‌بینید، Was و Were صرف نمی‌شوند و صرفا بر اساس تعداد فاعل، آن‌ها را انتخاب می‌کنیم.

Was و Were: تفاوت در چیست؟

حالا که با Was و Were آشنا شدیم، نوبت آن رسیده که ببینیم چطور آن‌ها را در ساختار جمله‌ی زمان گذشته‌ی ساده به کار می‌بریم. این ساختار به شکل زیر است:

فاعل + Was/Were + فعل اصلی (ماضی ساده) + مفعول (اختیاری)

بیایید با چند مثال، این ساختار را ملموس‌تر کنیم:

  • I ate breakfast this morning. (من صبحانه خوردم.) (فاعل: I | Was: نبود چون فاعل مفرد است | ate: فعل اصلی | breakfast: مفعول)
  • She studied for the exam yesterday. (او دیروز برای امتحان درس خواند.) (فاعل: She | Were: نبود چون فاعل مفرد است | studied: فعل اصلی | for the exam: مفعول)
  • We went to the movies last night. (ما دیشب به سینما رفتیم.) (فاعل: We | Were: به دلیل جمع بودن فاعل | went: فعل اصلی | to the movies: مفعول)
  • They lived in France for ten years. (آن‌ها ده سال در فرانسه زندگی کردند.) (فاعل: They | Were: به دلیل جمع بودن فاعل | lived: فعل اصلی | in France: مفعول | for ten years: قید زمان)

همانطور که در مثال‌ها دیدیم، Was/Were در ابتدای جمله و بعد از فاعل قرار می‌گیرند و سپس فعل اصلی (ماضی ساده) می‌آید.

تا به اینجا، با الفبای Was و Were در زمان گذشته‌ی ساده آشنا شدیم. اما نکات ریز دیگری هم وجود دارند که دانستن آن‌ها کمک می‌کند تا جملات روان‌تری بسازید:

  • استفاده از افعال بی قاعده: در زمان گذشته‌ی ساده با Was و Were، اگر فعل اصلی، فعلی بی قاعده (irregular verb) باشد، باید شکل ماضی آن را به کار ببریم. مثال: I saw a movie yesterday.

شاید با خودتان فکر کنید که Was و Were فقط برای نشان دادن گذشته به کار می‌روند. اما این دو کلمه، در واقع شکل‌های گذشته‌ی فعل کمکی «to be» (بودن) هستند. فعل to be کاربردهای دیگری هم در زمان حال و آینده دارد که فعلا آن‌ها را کنار می‌گذاریم و در آینده باهم به سراغشان می‌رویم.

دانستن این نکته‌ی ظریف به ما کمک می‌کند تا جایگاه Was و Were را در جمله به درستی تشخیص دهیم. به یاد داشته باشید که در زمان گذشته‌ی ساده، Was و Were صرفا بعد از فاعل و قبل از فعل اصلی می‌آیند.

اما گاهی اوقات، ممکن است در جمله از فعل to be به عنوان فعل اصلی هم استفاده شود. در این صورت، Was و Were دیگر نقشی در جمله ندارند و صرفا خود فعل to be (در شکل ماضی) به تنهایی می‌آید. برای درک بهتر این موضوع، به مثال‌های زیر توجه کنید:

  • The weather was hot yesterday. (دیروز هوا گرم بود.) (Was: به عنوان فعل کمکی زمان گذشته‌ی ساده | weather: فاعل | hot: صفت)
  • She was happy to see me. (او از دیدن من خوشحال بود.) (Was: به عنوان فعل کمکی زمان گذشته‌ی ساده | happy: صفت)

در این دو جمله، Was نقش فعل کمکی را ایفا می‌کند و به تنهایی معنای «بود» را نمی‌رساند.

حالا بیایید به مثال‌هایی با فعل to be به عنوان فعل اصلی نگاه کنیم:

  • I was at home. (من در خانه بودم.) (Was: نبود | I: فاعل | at home: قید مکان)
  • They were tired. (آن‌ها خسته بودند.) (Were: نبود | They: فاعل | tired: صفت)

توجه کنید که در این دو جمله، Was و Were وجود ندارند و صرفا فعل to be (در شکل ماضی یعنی was و were) به تنهایی به کار رفته است. این نوع جملات، در واقع بیانگر حالت یا موقعیت چیزی در گذشته هستند.

آموزش گرامر was و were

تا به اینجا، با الفبای Was و Were در زمان گذشته‌ی ساده آشنا شدیم. اما زبان انگلیسی، همواره عاشق پیچیدگی‌های دوست‌داشتنی است! چند مورد وجود دارد که باید در استفاده از Was و Were مراقب آن‌ها باشیم:

  • مفعول با «to be»: اگر در جمله‌ای از فعل to be (در شکل ماضی) به عنوان فعل اصلی استفاده کنیم و بخواهیم برای آن مفعول (کسی یا چیزی که تحت تاثیر فعل قرار می‌گیرد) ذکر کنیم، باید از حرف اضافه «to» قبل از مفعول استفاده کنیم. (مثال: He was elected president. (او به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.))
  • جملات پرسشی: برای ساختن سوالات با Was و Were، نیازی به جابه‌جایی فاعل و فعل کمکی نیست. صرفا کافی است در ابتدای جمله از Was/Were استفاده کنیم و بعد از آن، فاعل و فعل اصلی بیاید. (مثال: Were you at home yesterday? (آیا دیروز در خانه بودی؟))
  • جملات منفی: برای منفی کردن جملات با Was و Were، از «not» بعد از Was/Were استفاده می‌کنیم. (مثال: I was not happy. (من خوشحال نبودم.))

حالا که با تمام نکات ریز و درشت Was و Were در زمان گذشته‌ی ساده آشنا شدیم، بیایید یک جمع‌بندی نهایی داشته باشیم:

  • Was: برای فاعل‌های مفرد (I, he, she, it) به کار می‌رود.
  • Were: برای فاعل‌های جمع (we, you, they) استفاده می‌شود.
  • Was و Were صرف نمی‌شوند.
  • Was و Were بعد از فاعل و قبل از فعل اصلی می‌آیند. (به جز مواقعی که خود to be به عنوان فعل اصلی استفاده می‌شود)
  • در جملات پرسشی، Was/Were در ابتدای جمله قرار می‌گیرد.
  • برای منفی کردن جملات، از not بعد از Was/Were استفاده می‌شود.

با تمرین و تکرار، به راحتی می‌توانید از Was و Were در جملات خود استفاده کنید و خاطرات و تجربیات گذشته را به شکل روان و گرامر درست، برای دیگران تعریف کنید.

تا به اینجا، با Was و Were به عنوان ارکان اصلی زمان گذشته‌ی ساده آشنا شدیم. اما زبان انگلیسی گنجینه‌ی عظیمی از افعال را در اختیار دارد که هر کدام، شکل خاص خودشان را برای زمان گذشته‌ی ساده دارند.

این افعال به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند:

  • افعال باقاعده: این افعال برای تبدیل شدن به شکل ماضی ساده، پسوند «-ed» می‌گیرند. (مثال: play > played, walk > walked)
  • افعال بی قاعده: این افعال، الگوی خاصی برای تبدیل شدن به شکل ماضی ساده ندارند و باید شکل آن‌ها را به صورت جداگانه حفظ کرد. (مثال: see > saw, go > went, buy > bought)

با افزایش دایره‌ی واژگان خود و یادگیری افعال باقاعده و بی قاعده، می‌توانید دامنه‌ی زمانی جملات خود را گسترش دهید و داستان‌های گذشته را با جزئیات و ظرافت بیشتری روایت کنید.

برای یادگیری افعال باقاعده و بی قاعده، می‌توانید از فلش‌کارت‌ها، اپلیکیشن‌های آموزشی و یا لیست‌های موجود در وب‌سایت‌های معتبر استفاده کنید.

حالا که نکات تئوری Was و Were را پشت سر گذاشتیم، نوبت آن رسیده که با تمرین و تکرار، آن‌ها را ملکه‌ی ذهن خود کنیم. در ادامه، چند تمرین مختلف برای شما در نظر گرفته‌ایم:

  • جملات را کامل کنید: در این تمرین، جملاتی با جای خالی برای Was یا Were در اختیار شما قرار می‌گیرد و باید جای خالی را با شکل درست فعل کمکی پر کنید. (مثال: She _ at the beach yesterday. (جواب: Was))
  • جمله بسازید: فهرستی از فاعل‌ها و فعل‌های اصلی در اختیار شما قرار می‌گیرد و باید با استفاده از Was/Were، جملات معنی‌دار بسازید. (مثال: I / travel (سفر کردن)) – I was traveling.
  • ترجمه جملات: جملاتی از فارسی به انگلیسی ترجمه کنید که در آن‌ها از زمان گذشته‌ی ساده استفاده شده باشد. این تمرین به شما کمک می‌کند تا درک درستی از کاربرد Was و Were در موقعیت‌های واقعی پیدا کنید.

Was و Were، ابزارهای قدرتمندی هستند که به شما کمک می‌کنند تا به راحتی درباره‌ی گذشته صحبت کنید. با درک درست نحوه‌ی استفاده از آن‌ها و کمی تمرین، می‌توانید خاطرات گذشته را به شکلی جذاب و گرامر درست برای دیگران تعریف کنید.

فراموش نکنید که زبان انگلیسی دریایی وسیع است و Was و Were تنها بخش کوچکی از آن را تشکیل می‌دهند. با پشتکار و علاقه، می‌توانید گنجینه‌های بیشتری از این زبان را کشف کنید و به یک انگلیسی‌دان حرفه‌ای تبدیل شوید.

امیدواریم این مقاله، شما را در یادگیری Was و Were در زمان گذشته‌ی ساده یاری کرده باشد. شاد باشید و با انگیزه به یادگیری زبان انگلیسی ادامه دهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *